BAĞIŞLA
babama
bir yerlerde gökyüzü vardı aldanıp mavisine
gitmek vardı akşam yığılırken kente.
çok eskiden dut ağaçları ve erik
ve pekmez olan üzümler vardı haymalıkta...
bir sessiz çocuk vardı düşlerinde saz
yalnız bir güz vardı o zamanlar annemin yüzünde.
kışı bekleyen acılar konsolun tozlu çekmecesinde
bir de unuttuğumuzu sandığımız anılar vardı yalansız...
bir zamanlar babam vardı ince uzun parmakları
kederli bakışları dikerdi yoksulların çıplak ayaklarını
okşardı bazen bir kumru,güvercin ve keklik
diliyle konuşur ve öperdi yoksulluğun diliyle...
bağışla,uzun şiirler yazamadım sana...
MUSTAFA KOÇ
14 Nisan 2009 Salı
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
